Parade House

hergebruikte bakstenen en bijzondere kamers die elkaar als scenes opvolgen

Dit huis is ontstaan uit een ruimtelijk experiment van in elkaar grijpende kamers binnen één sterke hoofdvorm. De markante ruimtes zijn bedacht als scenes die in elkaar overgaan met een fade-in of een hard cut. Hoewel de ruimtes duidelijk als zelfstandige gevormde kamers te herkennen zijn, zit de schoonheid van het huis vooral ook in deze bijzondere overgangen. Samen vormen de kamers een soort promenade architecturale die rondom door het huis loopt. Of anders gezegd: een Parade van karakteristieke ruimtes.

Hoewel het huis duidelijk niet als boerderij oogt, is er veel inspiratie opgedaan uit de Nederlandse boerderij-architectuur. Daarin is de relatie tussen kamers, meubels en vaste inrichtingen bijzonder. In de Nederlandse boerderij werden lange tijd meubels en functies die we tegenwoordig vaak als losse onderdelen beschouwen opgenomen in wandhoge betimmeringen. De bedstee, kasten en zelfs hele trappen staan niet ín de ruimte maar zitten veelal heel slim achter een deur en behoren daarmee meer tot de binnenwereld van wanden en vloeren. Die ‘opgeruimdheid’ leidt dan ook tot hele bijzondere en comfortabele vertrekken.

Behalve één enkele verwijzing bij de ingang zijn er in de gevels geen kleine boerderijramen toegepast. De grote puien roepen door hun afmetingen eerder associaties op met de grote staldeuren waarmee hele ruimtes zich naar buiten toe openen.  

Tenslotte is bewust gekozen voor de esthetiek hergebruikte baksteen. De architectuur van het vrijstaande huis is namelijk vaak het domein van het glanzende, het strakke en het spiksplinternieuwe. Niet alleen is die onberispelijkheid een fictie, het is een onhoudbaar ideaal in onze tijd. Het leidt tot een uitzichtloze wens tot voortdurende vernieuwing en …verspilling.
We hebben daarom meer aansprekende voorbeelden nodig van hoe weldadig en verleidelijk de toepassing van hergebruikte materialen kunnen zijn.